Τι χρειαζόμαστε:

    200 γρ. φρέσκα φασολάκια
    2 κ.σ. παρθένο ελαιόλαδο
    350 γρ μακριά ζυμαρικά (για άλλη μία φορά σας προτείνω λαζανάκι της ΣISKO)
    200 γρ μέτριες πατάτες
    1 κούπα σάλτσα pesto

Πώς το κάνουμε:

    Ετοιμάζουμε μία ποσότητα για 4 μερίδες pesto, σύμφωνα με την κλασσική συνταγή. Μη χάσετε αυτήν την απόλαυση αγοράζοντάς το έτοιμο. Έχετε ήδη χάσει την μισή ευχαρίστηση .....
    Πλένουμε και καθαρίζουμε κατά τα γνωστά (κόβουμε τις άκρες τους και αφαιρούμε ενδεχόμενες πλευρικές ίνες) τα φασολάκια μας και τα ζεματάμε, σε αλατισμένο νερό, για μόλις 4 λεπτά. Θέλουμε να μαλακώσουν ελάχιστα και να παραμένουν ακόμη τραγανά. Ένα γρήγορο ζεμάτισμα.
    Τραβούμε την κατσαρόλα από το μάτι και με τρυπητή κουτάλα μεταφέρουμε τα φασολάκια σε ένα ευρύχωρο μπωλλ.
    Στο ίδιο νερό, που το ξαναφέρνουμε σε βρασμό ρίχνουμε τις πατάτες μας, καθαρισμένες και κομμένες σε μικρά κυβάκια. Τις βράζουμε έως ότου μαλακώσουν λίγο, περί τα 7 λεπτά. και στη συνέχεια τις αφαιρούμε με την τρυπητή κουτάλα και τις ρίχνουμε στο ίδιο μπωλλ με τα φασολάκια.
    Ξαναφέρνουμε το ίδιο αυτό νερό σε βρασμό, ρίχνουμε τα ζυμαρικά μας και τα βράζουμε πολύ al dente (τα ζυμαρικά πρέπει ίσα να έχουν μαλακώσει, αλλά να κρατούν στο δάγκωμα). Διακόπτουμε λοιπόν τον βρασμό τους 3 ή και 4 λεπτά λιγότερο από τον συνιστώμενο, πάνω στη συσκευασία τους, χρόνο, δοκιμάζοντας κάθε τόσο.
    Σουρώνουμε τα ζυμαρικά μας, κρατώντας δύο κούπες από το νερό του βρασμού. Είναι πλούσιο σε άμυλο (αλλά και γευστικά στοιχεία από τους επαναλαμβανόμενους βρασμούς) και πολύ χρήσιμο για τη συνέχεια.
    Ρίχνουμε πίσω στην ζεστή ακόμα κατσαρόλα μας τα φασολάκια, τις πατάτες και τα ζυμαρικά, προσθέτουμε και το pesto, και αναδεύουμε την κατσαρόλα να ανακατευτούν τα υλικά και να απλωθεί το pesto παντού.
    Σιγά-σιγά προσθέτουμε ποσότητες από το νερό του βρασμού και, αναδεύοντας πάντα, σχηματίζουμε μία κρεμώδη σάλτσα (α, ρε τι κάνει ο μάγειρας με το νερό των ζυμαρικών ...... ζωγραφίζει !!!), που καλύπτει (τι καλύπτει, “ντύνει”) ζυμαρικά και λαχανικά.
    Κανονίζουμε αλάτι και πιπέρι, διακοσμούμε (με τι άλλο ; ) με 1-2 φυλλαράκια, πράσινα-πράσινα και εντελώς γερά, βασιλικού, και σερβίρουμε αμέσως, έτσι ζεστά και ευωδιαστά που ...... θα τα εξαφανίσουν πριν προλάβετε να καθίσετε κι εσείς στο τραπέζι.
    Η πρώτη δαγκωματιά από αυτόν τον ευωδιαστό πράσινο θησαυρό, θα μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ξαφνικά πόσο ωραία (θα μπορούσε να) είναι η ζωή πάνω στη γη. Το pesto είναι πράγματι ένα θαυμάσιο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε πόσο αξεπέραστα συνδεδεμένη είναι η διατροφή με αναμνήσεις στιγμών, τόπων, με την ίδια την φαντασία.